Istiklal marşı'nın ana duygusu nedir

İstiklal Marşı'nın ana duygusu, Türk milletinin bağımsızlık ve özgürlüğe olan sarsılmaz inancını ve vatanseverliğini ifade eden derin bir milli coşkudur. Mehmet Akif Ersoy tarafından yazılan bu marş, Kurtuluş Savaşı döneminde Türk halkının yaşadığı zorluklar ve gösterdiği dirençten ilham alarak kaleme alınmıştır. Marşın ana teması, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesi esnasında sergilediği azim ve kararlılığı övmek, vatan sevgisini pekiştirmek ve gelecek nesillere bağımsızlık ruhunu aşılamaktır. Marşın her bir dizesinde, Türk milletinin bağımsızlık uğruna verdiği mücadeledeki cesareti ve fedakarlığı vurgulanır. "Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak" ifadesiyle başlayan marş, milletin hiçbir şart altında bağımsızlığından vazgeçmeyeceğini ve sonsuza dek özgürce yaşayacağını dile getirir. İstiklal Marşı'nda, Türk milletinin karşısına çıkan her türlü zorluğa rağmen yılmadan, inançla mücadele ettiğini ve sonunda zafer elde edeceğini ifade eden bir umut ve güven teması hakimdir. Marşın çeşitli bölümlerinde, Allah'a olan inanç ve güven de önemli bir yer tutar. Bu inanç, Türk milletinin manevi gücünü ve savaş sırasındaki dayanıklılığını simgeler. Marşın finalinde ise, Türk milletinin bağımsızlık ve özgürlüğünü sonsuza dek koruyacağına olan sarsılmaz inanç vurgulanır. İstiklal Marşı, sadece bir milli marş olmanın ötesinde, Türk milletinin bağımsızlık ve özgürlük ruhunun bir ifadesi olarak kabul edilir. Bu nedenle, marşın ana duygusu, Türk milletinin vatanına, bağımsızlığına ve özgürlüğüne duyduğu derin sevgi ve bağlılıktır.